അധികാരി ( ഒന്നാം ഭാഗം... വായിച്ചാല് മാത്രം പോര പരമാവധി ഷെയര് ചെയ്യുക... എങ്കില് മാത്രമേ രണ്ടാം ഭാഗം പോസ തുടകൾ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ച് ഞാൻ സോഫയിൽ അമർന്നിരുന്നു. ഇറുക്കിയുടുത്ത സാരിക്കുള്ളിൽ തുടകൾ ഒന്നിനുമീതെ മറ്റൊന്നു കയറ്റിവെച്ചു. എന്തിനാണ് ഇത്രയും ടൈറ്റായി സാരിയുടുത്തത്? അഞ്ചുമിനിറ്റായിക്കാണും..മൂത്രമൊഴിക്കാൻ മുട്ടിത്തുടങ്ങിയിട്ട്. നാശം.. ബാത് റൂമെവിടെയാണെന്ന് അയാളോടു തന്നെ ചോദിക്കണം..വേറേ മാർഗ്ഗമില്ല. ആദ്യമായിട്ട് ഒരാളുടെ വീട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ വെറുതേ എഴുന്നേറ്റ് അകത്തേക്കു നടക്കാൻ പറ്റുമോ? അപ്പു (അപ്പുമേനോൻ, എന്റെ ഭർത്താവ്) അയാളുടെ വായിൽ നിന്നും ഉതിരുന്ന മുത്തുമണികൾ അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ പെറുക്കിയെടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കയാണ്. അവരുടെ സംസാരത്തിനിടയ്ക്ക് എങ്ങിനെ കടന്നുചെല്ലും? അപ്പുവിനാണങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള (സ്വയം കൽപ്പിച്ചുണ്ടാക്കുന്ന) നാണക്കേടിനേക്കാൾ ചാവുന്നതാണിഷ്ടം. എന്തു ചെയ്യും
മൃദുവായ മണിമുഴക്കം..ഓ ഫോണിന്റെയാണ്. അയാൾ അപ്പുവിനെ വിളിക്കുന്നു. ഓ..ഗുഡ് അപ്പുവിനാണ്. എന്നാൽ ആർക്കാണെങ്കിലും മൊബൈലിൽ വിളിച്ചാൽ പോരായിരുന്നോ? ഞങ്ങളിവിടെയുണ്ടെന്നറിയണമെങ്കിൽ അപ്പുവിന്റെ സെക്രട്ടറിയായിരിക്കും. അവളാണല്ലോ മനസ്സാക്ഷി സൂക്ഷിപ്പുകാരി. അയാളിതാ തിരിഞ്ഞടുത്തേക്കു വരുന്നു..ഓ മിസ്സിസ് മേനോൻ..യുവർ ഡ്രിങ്ക് ഈസ് ഓവർ? ഒന്നുകൂടിയാവാം, അല്ലേ? ഷുവർ..ഞാൻ യാന്ത്രികമായി മുഖത്തു തെളിയുന്ന (എന്നാൽ ആർക്കും അങ്ങിനെയാണെന്നു തോന്നാത്ത) വശ്യമായ ചിരിയോടുകൂടി പറഞ്ഞു. ബൈ ദ വേ.. എവിടെയാണ് വാഷ് റൂം? ദിസ് വേ പ്ലീസ്..അയാൾ മുന്നിൽ നടന്നു. ചെറിയ ഇടനാഴിയുടെ അറ്റത്തുള്ള വാതിൽ തുറന്നു തന്നു. ഇറ്റ്സ് ആൾ യുവേഴ്സ്..അയാൾ ചിരിച്ചു.. വൃത്തിയായി ഷേവുചെയ്ത, ചെറുനാരങ്ങയുടെ നിറമുള്ള കവിളുകൾ. വെട്ടിനിർത്തിയ കനത്ത മീശയ്ക്കു താഴെ നിരയൊത്ത ആരോഗ്യമുള്ള
പല്ലുകൾ.ധിറുതിയിൽ ഒരു താങ്ക്സ് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ അകത്തുകയറി. ടോയ് ലറ്റിന്റെ കവർ എല്ലാ ആണുങ്ങളേയും പോലെ അയാളും പൊക്കി വെച്ചിരിക്കയാണ്. നായയുടെ വളഞ്ഞ വാൽ എങ്ങിനെ നിവരാനാണ്? കവർ താഴ്ത്തിയിട്ട് സാരിയും പാവാടയും പൊക്കി പാന്റീസ് വലിച്ചിറക്കി. മുട്ടുവരെ ഇറക്കി. അതുമതി. ഇപ്പോൾ പെടുത്തുപോകുമെന്നു തോന്നി. മുന്നോട്ടു കുനിഞ്ഞിരുന്നു. മൂത്രം ചീറ്റുന്ന ശബ്ദവും, സഞ്ചി ഒഴിയുന്നതിന്റെ സുഖവും അനുഭവിച്ചു. കണ്ണടച്ചു. ഹാവൂ..എന്തൊരു സുഖം. മുള്ളാനിരിക്കുമ്പോൾ രാജ്ഞിയും, വേലക്കാരിയും എല്ലാമൊരുപോലെ. നല്ല കോലുകേറുമ്പോളുമതേ.. ഛെ..എന്താണു ചിന്തിക്കുന്നത്? ഒറ്റ ജിന്നേ കുടിച്ചുള്ളൂ..അല്ല, അതുകൊണ്ടല്ല..ഇനിയും രണ്ടു പെഗ്ഗുകൂടി അടിച്ചാലും തന്റെ കാലിടറില്ല..നാവു കുഴയില്ല. ഇന്നെന്താണിങ്ങനെ? എടീ കള്ളീ..നീ നിന്നോടുതന്നെ എന്തിനു കള്ളം പറയുന്നു? അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ.. തന്റെ മൃദുലമായ കൈ ആ വലിയ പരുക്കനായ
കൈപ്പത്തിയിലമർന്നപ്പോൾ..അയാളുടെ കൈ ഒരു തൂവൽ പോലെ തന്റെ അരയിൽ തൊട്ടുകൊണ്ട് തന്നെ ഇരിപ്പിടത്തിലേക്കാനയിച്ചപ്പോൾ.. പിന്നെ ഡ്രിങ്കു തരാൻ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ പുകയിലയുടേയും മസ്ക്കിന്റെ ആഫ്റ്റർഷേവിന്റേയും ഇടകലർന്ന മണം തന്റെ മൂക്കൽപ്പം വിടർത്തി ആസ്വദിച്ചപ്പോഴെല്ലാം..തുടയിടുക്കിൽ ഒരു കുഞ്ഞുറവ ഉദ്ഭവിച്ചേക്കുമോ എന്നു തോന്നി. എന്തൊരു ആണത്തം. ശരീരത്തിലോ, മസിലുകളിലോ ഒന്നുമല്ല..നല്ല ഉറച്ച ദേഹമാണെന്നു കണ്ടാലറിയാം, പക്ഷേ ആ കണ്ണുകളിലാണ് അയാളുടെ ആകർഷണശക്തി കുടികൊള്ളുന്നത്. ഹാ..ഒരു നെടുവീർപ്പു വിട്ടു. മഗ്ഗിൽ വെള്ളമെടുത്ത് പൂറുകഴുകി. പൂറെന്നു പറഞ്ഞാൽ പാവം അപ്പുവിനു ബോധക്ഷയമുണ്ടാകും..ചിരി വന്നു. ഒരു വിരൽ അൽപ്പമൊന്നകത്തേക്കു കയറ്റി നോക്കി. ഹ്ം..വിചാരിച്ചപോലെതന്നെ..നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു. റ്റോയ് ലറ്റ് പേപ്പറെടുത്ത് നന്നായി തുടച്ചു. പിന്നെ പാന്റീസുവലിച്ചുകേറ്റി. പാവാടയും സാരിയും താഴ്ത്തി. പിന്നിൽ ചുളിവുണ്ടോ.. ആദ്യം കൈ കഴുകാം. പിന്നെ ടവലിൽ കൈ ഉണക്കി. സാരി ഒന്നു നേരെ വലിച്ചിട്ടു. കൈകൊണ്ട് ചന്തികൾ തഴുകി, സാരി സ്മൂത്താക്കി. ഈ പാന്റിയിടണ്ടായിരുന്നു. ലൈൻ കാണാമോ എന്തോ..വിരലുകളിൽ അറിയാം..പോട്ടെ. അ യ്യോ..ബാഗെടുക്കാമായിരുന്നു. അൽപ്പം പൗഡർ..ലിപ്സ്റ്റിക്കിടാത്തത് നന്നായി. തുടുത്തുമലർന്ന ചുണ്ടിന് അതിന്റെ ആവശ്യമില്ല. മുടിയിഴകൾ അനുസരണക്കേടുകാട്ടുന്നുണ്ടോ?.. ഒന്നൊതുക്കി. ദൈവമേ..കണ്ണിന്റെ താഴെ ഒരു നേരിയ വരയോ..ഇല്ല..സാരമില്ല..ഒന്നു കഴുത്തുവെട്ടിച്ചു. പേൾ മാല ഈ സാരിക്കു ശരിക്കും ചേരുന്നു..ഒന്നു ചിരിച്ചു. ചിരി കണ്ണുകളിലെത്തുന്നുണ്ട്..ഉം. മതി. വാതിൽ തുറന്ന് മെല്ലെ സിറ്റിങ് റൂമിലേക്കു നീങ്ങി. തടിച്ച തുടകൾ ഉരയുന്നുണ്ട്.. എന്തുചെയ്യാനാ? വലിയ അരക്കെട്ടു ചലിക്കുമ്പോൾ, പിന്നിൽ ചന്തികൾ തുളുമ്പി സാരി ഉലയുന്നുണ്ടെന്നു തനിക്കറിയാം. അപ്പു ഏതോ പേപ്പർ കുനിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്. ആതിഥേയൻ മുഖമുയർത്തി. ഒരു ചിരി അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ മാത്രം. ഒഴിച്ചുവെച്ചിരുന്ന ഗ്ലാസ്സുമായി അയാൾ എന്റെ അടുത്തുവന്നു. രണ്ട് ഐസ് ക്യൂബുകളല്ലേ? അയാളുടെ ചോദ്യം. ഞാൻ തലകുലുക്കി. പിന്നെ മന്ത്രിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ നന്ദിപറഞ്ഞ് ഗ്ലാസ് വാങ്ങി. അയാളുടെ കൈവിരലുകൾ തന്റെ വിരലുകളിൽ അൽപ്പം കൂടുതൽ നേരം തങ്ങി നിന്നുവോ? അയാളുടേയും അപ്പുവിന്റേയും ജോലിസംബന്ധിച്ച വർത്തമാനം കേട്ടിരുന്നു. എനിക്കിതു പുതുമയല്ല. എപ്പോഴും ഏതെങ്കിലും ദിവാസ്വപ്നങ്ങളിൽ മുഴുകും. ഒരു പത്തു ശതമാനം ശ്രദ്ധ സംസാരത്തിലും പതിപ്പിക്കും..അപ്പുവിന്റെ സഹപ്രവർത്തകർ വരുമ്പോഴെല്ലാം അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ വീട്ടിൽ പോകുമ്പോൾ..ഏതായാലും മറ്റു പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഗോസിപ്പിനേക്കാൾ എത്രയോ ഭേദമാണ് സ്വപ്നം കാണുന്നത്? ഞാൻ ഒരു സ്നോബ് അല്ലെങ്കിൽ ബോർ അതുമല്ലെങ്കിൽ വിവരമില്ലാത്ത സ്ര്തീ..ഇതാണ് പെൺപടയുടെ വിലയിരുത്തൽ എന്നെനിക്ക് നന്നായറിയാം. പോയി പണി നോക്കാൻ പറ. എനിക്കെന്തായാലും കമ്പനിയുടെ ആവശ്യമില്ല. എന്തെങ്കിലും ഷോപ്പിങ് ചെയ്യണമെങ്കിൽ അപ്പുവിന്റെ കൂടെ പോകും. മനു (മകൻ) ബോർഡിങ്ങിലും പിന്നെ ഹോസറ്റലിലും ആയതുകാരണം അവന്റെ പഠിത്തത്തിൽ തലയിടണ്ട ആവശ്യവും വന്നിട്ടില്ല.
അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ നല്ല ഒരമ്മയാണെന്നെനിക്കു തോന്നിയിട്ടില്ല. കല്യാണം കഴിച്ചു. അപ്പുവിനൊരു കൂട്ട്..പിന്നെ സമൂഹത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കാൻ ഒരു ഭാര്യ..അപ്പുവിന് ഒരു മകൻ.. അതെല്ലാം എന്റെ കടമയാണെന്ന മട്ടിൽ ഞാൻ നിർവഹിച്ചു. പിന്നെ അപ്പു പാവമാണ്. ജോലിയിലാണ് മുഴുവൻ ശ്രദ്ധയും. അതു സാരമില്ല. ഞാൻ അടുത്തുള്ള ലൈബ്രറിയിൽ സമയം കളയാൻ പാർട് ടൈം പണി നോക്കി. കമ്പ്യൂട്ടറിൽ ഡാറ്റ പുതുക്കുക, പുസ്തകങ്ങളുടെ പുതിയ കാറ്റലോഗുകൾ പരിശോധിക്കുക..നിസ്സാരമായ പണി മാത്രം. ലൈബ്രറിയിൽ വരുന്നവരോട് ഇടപെടുകയും വേണ്ട. ബാക്കി സമയം റ്റീവി, പൂന്തോട്ടം, വായന..പിന്നെ..ഇതു തന്നെ..സ്വപ്നം കാണുക. ഭാഗ്യം അപ്പു എഴുന്നേൽക്കുന്നു. ഞാനും മെല്ലെ സോഫയിൽ നിന്നുമുയർന്നു. സാരി ചുമലിൽ ഒന്നു നേരെയാക്കിയിട്ടു. അപ്പുവിന്റെകൂടെ അയാളുടെ മുന്നിൽ നിന്നു. തേഞ്ഞുപോയ ഔപചാരികമായ വാക്കുകൾ പോലും അയാളുടെ നാവിൽ നിന്നും വീഴുമ്പോൾ ജീവനുള്ളതാകുന്നു. ശുഭരാത്രി. നിങ്ങൾ സുന്ദരമായ സ്വപ്നങ്ങൾ കാണട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു... അതെന്നോടുമാത്രം പറഞ്ഞതാണ്. അതെനിക്കുറപ്പ്. തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ ഞാനയാളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എന്റെ ചുണ്ട് ഒരുവശത്തേക്കൽപ്പം കോടിയ ആ ചിരി അയാൾക്കു തടുക്കാനാവില്ല. പറ്റുമെങ്കിൽ ഇതു നീ അവഗണിക്കാൻ നോക്ക്..ഞാൻ നിശ്ശബ്ദമായ ഒരു വെല്ലുവിളി അയാളുടെ നേർക്കെറിഞ്ഞിട്ട് അപ്പുവിന്റെ കൂടെ തിരിഞ്ഞു. അയാളുടെ നോട്ടം എന്റെ കൊഴുത്തുരുണ്ട ചന്തികളിലായിരിക്കും എന്നെനിക്കറിയാം. അങ്ങനെ സുഖിക്കണ്ട മോനേ. ഈ റ്റൈറ്റ് സാരിയിൽ നിതംബങ്ങളുടെ ചലനം ആരേയും ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിക്കും..ഇപ്പോൾ കാണണ്ട..ഞാൻ സാരിത്തലപ്പെടുത്ത് പിൻഭാഗം മറച്ചു. അയാളുടെ ഇഛാഭംഗം പിന്നിൽ തിരയടിക്കുന്നതറിഞ്ഞ് ഒഴുകി കാറിൽ കയറി. വീട്ടിലേക്കു വരൂ..വശ്യമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ക്ഷണിച്ചു. തീർച്ചയായും, മിസ്സിസ് മേനോൻ.. അപ്പു വിടവാങ്ങി. പിന്നെ കാറിൽ കയറി..വീട്ടിലേക്കു വിട്ടു. പുതിയ ബോസെങ്ങിനെയുണ്ട്? ഞാനപ്പുവിനോടു ചോദിച്ചു. ഓ..ഹീ ഈസ് ബ്രില്ല്യന്റ്. ഫിനാൻസ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ് മുഴുവൻ ഉടച്ചുവാർക്കും. ഞാനതു പണ്ടേ എം.ഡിയോടു പറഞ്ഞതാ..അപ്പു അവിടത്തെ കോസ്റ്റിങ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെ തലവനാണ്. അയാൾ..റെനി ജോർജ്..പുതിയ ചീഫ് ഫിനാൻഷ്യൽ ഓഫീസർ. ജോയിൻ ചെയ്തിട്ട് രണ്ടാഴ്ചയേ ആയുള്ളൂ. ആദ്യം ഞങ്ങൾ വിളിക്കേണ്ടതാണ്. പക്ഷേ ഷോപ്പിങ് കഴിഞ്ഞു വരുന്ന വഴി അയാൾ അപ്പുവിനെ മൊബൈലിൽ വിളിച്ചു. പിന്നെ വീട്ടിൽ പോയാൽ വൈകും. ഊം..രണ്ടു ജിന്നകത്താക്കി.. സാധാരണ വീക്ക് ഡെയ്സിൽ പതിവില്ല. പിന്നെ..പിന്നെ..ഈ വക തോന്നലുകളൊന്നും പതിവില്ല. ഹി ഈസ് റ്റൂ യങ്..ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഹ്ം...സിറ്റിബാങ്കിൽ നിന്നും എംഡി ചാക്കിട്ടതാ..ഞങ്ങളുടെ കമ്പനി ഒരു സ്റ്റ്രോങ് മാനില്ലെങ്കിൽ പോക്കാ. ഇപ്പോൾ പ്രായമല്ല കഴിവാണു മുഖ്യം. ഹി ഈസ് ..മുപ്പത്തിയൊന്ന്..മുപ്പത്തിരണ്ട്.. വർക്കഹോളിക്കായതായിരിക്കും പെണ്ണു കെട്ടേണ്ട എന്നു വെച്ചത്..ഞാൻ വലിയ താൽപ്പര്യം കാണിക്കാതെ പറഞ്ഞു. അറിയില്ല..ബോംബേയിൽ വളർന്നതല്ലേ..പെണ്ണുങ്ങൾ കൂടിപ്പോയതായിരിക്കും..അപ്പു ഒരു വിറ്റടിച്ചു! സാധാരണ തമാശ പറയുന്ന ആളല്ല! അ\യാൾ ഒരുപാടു പെണ്ണുങ്ങളെ കണ്ടു വളർന്നതാണെങ്കിൽ അയാൾക്കു കൊള്ളാം. ഈ എന്നെ എന്തിനു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി? തോന്നിയതാണോ? ഓ പിന്നെ..ആണുങ്ങളുടെ ഒറ്റ നോട്ടം മതി..എന്താണുള്ളിലെന്ന് പെട്ടെന്നറിയാം. പിന്നെ എന്റെ കുലീനമായ (എന്നപ്പു പറയുന്നു! പാവം) മുഖഭാവവും മാന്യമായ പെരുമാറ്റവും, പിന്നെ ശരിക്കും മറ്റുള്ളവരോടുള്ള താൽപ്പര്യക്കുറവും- അതാണായാലും പെണ്ണായാലും ഒരുപോലെ തന്നെ, ആരെയും അതിരുവിട്ടു പെരുമാറാൻ അനുവദിച്ചിട്ടില്ല..ഇതുവരെ, ഈ മുപ്പത്തിയെട്ടു വയസ്സുവരെ. രാത്രി ഉറങ്ങുന്നതിനുമുൻപ് മുഖം കഴുകി. കണ്ണാടിയിൽ ഒന്നുകൂടി നോക്കി..ഇല്ല മുഖം സ്മൂത്താണ്. കണ്ണിനു താഴെ വരകളൊന്നുമില്ല. പിന്നെ ക്രീം പുരട്ടി. മുഖത്തും കഴുത്തിലും തിരുമ്മിപ്പിടിപ്പിച്ചു. നൈറ്റി ഒതുക്കി അപ്പുവിന്റെ വശത്ത് തൊടാതെ കിടന്നു. ഈ ഡബിൾ കട്ടിൽ മാറ്റി രണ്ടു സിങ്കിൾ ആക്കിയാൽ സുഖമായി ഉറങ്ങാം. അപ്പുവിനെന്തെങ്കിലും തോന്നും..ആ..നോക്കാം. നാരങ്ങയുടെ നിറമുള്ള..മസ്കിന്റെ ഗന്ധമുള്ള സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ണുതുറന്നു തന്നെ കണ്ടു. അപ്പുവിന്റെ ശബ്ദം കുറഞ്ഞ കൂർക്കംവലി എന്നത്തേയും പോലെ ഒരു പശ്ചാത്തലസംഗീതം..പിന്നെ എപ്പോഴോ കണ്ണുകളടഞ്ഞു.. * *** ൈലബ്രറിയിലെ എന്റെ കമ്പ്യൂട്ടർ സ്ക്രീൻ പെട്ടെന്നിരുണ്ടു..പിന്നെ നീലവെളിച്ചം..എന്തു പറ്റി? കഷ്ടം, രണ്ടു മണിക്കൂർ നേരത്തെ പ്രയത്നം, വെള്ളത്തിലായോ? ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ കറന്റുപോയിട്ടില്ല. പിന്നെന്തുപറ്റി? ഓ..കാലുതട്ടി സ്ക്രീനിലേക്കുള്ള് കേബിൾ ലൂസായതായിരിക്കും. ഹ്ം.. ശരി, കസേര മാറ്റി കുന്തിച്ചിരുന്ന് മേശയുടെ അടിയിൽ നോക്കാം..കേബിൾ പിടിപ്പിച്ചു. പതുക്കെ തലയൂരിയപ്പോൾ..മിസ്സിസ് മേനോൻ..എന്താ യോഗ ചെയ്യുകയാണോ? ഓഗോഡ്..അയാൾ..റെനി...എന്റെ പിൻഭാഗം നന്നായി കണ്ടുകാണും. ഈ ബനാറസ് സിൽക്കിൽ പാന്റിലൈൻ നന്നായി കാണാം..ഛെ..ഇയാളിവിടെ എന്തെടുക്കുന്നു? ഒരു ചിരി മുഖത്തു വരുത്തി എഴുന്നേറ്റു. അയാളുടെ കൊല്ലുന്ന ചിരി. പരിഹാസമാണോ, കൗതുകമാണോ..ഇനി അൽപ്പം ആസക്തി അതിൽ കലർന്നിട്ടുണ്ടോ.. മുഖം ചുവന്നല്ലോ മിസ്സിസ് മേനോൻ! സീ മിസ്റ്റർ ജോർജ്..ഞാനൊരു നെറ്റ് വർക്ക് എഞ്ചിനീയറോ..കമ്പ്യൂട്ടർ റ്റെക്നീഷ്യനോ ഒന്നുമല്ല. പിന്നെ പരിചയമില്ലാത്ത പണി ചെയ്താൽ അൽപ്പം കൂടുതൽ ആയാസപ്പെടേണ്ടിവരും. മിസ്സിസ് മേനോൻ..നിങ്ങളെ ഞാൻ മാനിക്കുന്നു. പരിചയമില്ലാത്ത വഴികളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാൻ നിങ്ങൾ സന്നദ്ധയാണല്ലോ.. െവൽ..പുതിയ പാതകൾ എനിക്കു താൽപ്പര്യമുള്ള ദിശയിലേക്കാണോ നീങ്ങുന്നത് എന്നതനുസരിച്ചിരിക്കും ഞാൻ അതുവഴി പോകുമോ ഇല്ലയോ എന്നുള്ളത്. വാക്പയറ്റിന് ഒരർദ്ധവിരാമമിട്ടുകൊണ്ടയാൾ പറഞ്ഞു..ഏതായാലും ഞാനിതുവഴി വന്നത് അപ്പു പറഞ്ഞിട്ടുതന്നെ. അതും എനിക്കു താൽപ്പര്യമുള്ള വിഷയവും. എന്താണാ രഹസ്യം? വല്ല സ്റ്റേറ്റ് സീക്രട്ടുമാണോ? ഞാനയാളെ ചെറുതായൊന്ന് കളിയാക്കി. അയാൾ സുന്ദരമായി ചിരിച്ചു. കണ്ണുകൾ ചെറുതാവുന്നു. ചിരിക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ മുഖത്തിന് തിളക്കം കൂടുന്നപോലെ. എന്റെ നെഞ്ചും അൽപ്പം സ്പീഡിൽ ഓടാൻ തുടങ്ങി. െവൽ.. ഒരിഷ്ടം പുസ്തകങ്ങളോടാണ്. പിന്നെ പൂക്കളോടും, നല്ല ഭക്ഷണത്തിനോടും.. പിന്നെ പിന്നെ അങ്ങിനെ കുഞ്ഞുകുഞ്ഞിഷ്ട്ടങ്ങൾ. ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടങ്ങളുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു, മിസ്റ്റർ ജോർജിന്! ഞാൻ പുരികമുയർത്തി റ്റീവി സീരിയലുകളിലെ പെണ്ണുങ്ങൾ കാണിക്കുന്നപോലെ അമിതമായ അൽഭുതം അഭിനയിച്ചു.. ഹഹ ഹ...അയാൾ അടക്കിപ്പിടിച്ച് സെക്സിയായി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഒത്തിരി ഇഷ്ടങ്ങൾ.. ചിലപ്പോൾ പേരുകളോട്.
ഏതുപേരാണിഷ്ടം? ഞാൻ മുന്നിലെ കുഴി കാണാതെ കണ്ണുപൊട്ടിയെപ്പോലെ മുന്നോട്ടു നടന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്.. ഊർമ്മിള. എന്റെ മുഖം പെട്ടെന്നു ചുവന്നു. ഊർമ്മിളാ മേനോൻ എന്ന എന്റെ മുഖത്തുനോക്കി ഇതുവരെ ആരും എന്റെ പേരിഷ്ടമാണെന്നു പറഞ്ഞിട്ടില്ല... ഒരു നിമിഷം പതറി. നിശ്ശബ്ദയായി.. െഎ ആം സോറി..പേരെനിക്ക് ശരിക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടതുകൊണ്ടു പറഞ്ഞതാണ്. അല്ലാതെ വീൺ വാക്കല്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞതിഷ്ടമായില്ലെങ്കിൽ.. ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. അയാൾ വളരെ സൗമ്യനായി പറഞ്ഞു.ഞാൻ പെട്ടെന്നു സാധാരണ സ്ഥിതി വീണ്ടെടുത്തു.. അൽപ്പം ജാള്യവും തോന്നി. എന്റെ പേരിഷ്ടമാണെന്നു ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ അസ്വസ്ഥയാകുന്നതെന്തിന്? അതു നിസ്സാരമായി എടുത്താൽ പോരേ? ജസ്റ്റ് ഏ കോമ്പ്ളിമെന്റ്.. (മനസ്സ് പറഞ്ഞു..നീയെന്തിനാണെപ്പോഴും സത്യത്തിനു നേരേ മുഖം തിരിക്കുന്നത്? അയാൾ പറഞ്ഞു എന്നതല്ലേ നിന്നെ അൽപ്പം ഉലച്ചത്? നേരു പറഞ്ഞാൽ നിനക്കതിഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തു).ഒ രാളെങ്കിലും ഈ പേരിഷ്ടമാണെന്നു പറഞ്ഞുവല്ലോ..നന്ദി..ഞാൻ ചിരിച്ചു. പിന്നെ അയാളെ ലൈബ്രേറിയന്റെ മുറിയിലേക്കു നയിച്ചു. ഞാൻ പാർട് റ്റൈം ആണു പണിയെടുക്കുന്നതെങ്കിലും ഇതൊരു നിലവാരമുള്ള ലൈബ്രറിയാണ്. സിറ്റി കൗൺസിലിന്റേയോ, യൂണിവേർസിറ്റിയുടേയോ ലൈബ്രറികളേക്കാൾ മികച്ചത്. ഒരു കോടീശ്വരൻ പബ്ലിഷറുടെ ഗ്രാന്റ് ആണ് ഇതു നിലനിർത്തുന്നത്. എന്റെ പരിചയപ്പെടുത്തൽ കാരണം പെട്ടെന്നു തന്നെ മെംബർഷിപ്പു കിട്ടി. അപ്പോൾ ലൈബ്രേറിയന്റെ വക ഒരാവശ്യവുമില്ലാത്ത ഇടപെടൽ.. ഊർമ്മീ..മിസ്റ്റർ ജോർജിന് നമ്മുടെ ലേയൗട്ട് ഒന്നു കാണിച്ചുകൊടുക്കൂ..ആദ്യമായി വരുന്നതല്ലേ.. എനിക്കു കിഴവനെ ഭസ്മമാക്കാൻ തോന്നി. റെനിയെന്താ കൊച്ചു കുഞ്ഞാണോ..വേണ്ട പുസ്തകങ്ങൾ സ്വയം കണ്ടുപിടിച്ചുകൊള്ളും..ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. മിസ്റ്റർ ജോർജിന് ഞാനൊരു ശല്യമാകും. സ്വസ്ഥമായി പുസ്തകങ്ങൾ നോക്കാമല്ലോ. പിന്നെ പുസ്തകങ്ങൾ റ്റൈപ്പനുസരിച്ച് വേർതിരിച്ച് ബോർഡുകളും തൂക്കിയിട്ടുണ്ടല്ലോ.. ഞാൻ തലയൂരാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ ഒന്നു സഹായിച്ചാൽ നാളെ മുതൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കു പയറ്റിക്കൊള്ളാം..അയാളുടെ ഡയലോഗ്. എന്തു ചെയ്യും? അയാളുടെ കൂടെ ലൈബ്രറി ചുറ്റി നടന്നു. ആ കണ്ണുകൾ എന്റെ ഇടുപ്പിലും തുളുമ്പുന്ന ചന്തികളിലും തുളഞ്ഞു കയറുന്നു. ഏതോ പുസ്തകത്തിൽ നിന്നും നിലത്തുവീണുകിടന്നിരുന്ന ഒരു കാർഡ് ഞാൻ കുനിഞ്ഞെടുത്തപ്പോൾ മാറിൽ നിന്നും വഴുതിയ സാരി അനാവൃതമാക്കിയ തടിച്ച മുലകൾ മുന്നിൽ ഇറക്കിവെട്ടിയ ബ്ലൗസിൽ നിന്നും തള്ളി നിൽക്കുന്നത് അയാൾ തീർച്ചയായും ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കണം. മുഖം അൽപ്പം ചുവന്നു. അതയാൾ കാണാതെയിരിക്കാൻ മുന്നിൽ നടന്നു. പടികൾ തിടുക്കത്തിൽ കയറി. ഓ..ഉരുണ്ടുകൊഴുത്ത ചന്തികൾ അയാളുടെ തൊട്ടുമുന്നിൽ ചലിക്കുന്നു..ഇനിയെങ്ങിനെ പകുതിവഴിയിൽ വെച്ചു സാരികൊണ്ടുമറയ്ക്കും? ധരിച്ചിരിക്കുന്നതോ കൂർത്ത ഹീലുള്ള ചെരുപ്പുകളും. അരക്കെട്ട് ശരിക്കും ഉലയുന്നുണ്ട്. ഏസീ മുറിയിലും അൽപ്പം വിയർത്തു. വേവലാതിയിൽ പെട്ടെന്നു ഹീൽ കുത്തിയത് ഉറച്ച നിലത്തല്ല! അല്ല, നിലത്തേയല്ല! ഞാൻ പിറകോട്ടു വീണു. അന്തരീക്ഷത്തിൽ താങ്ങുകളില്ലാതെ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന അനുഭവം. ഞാൻ താഴേക്കു വീഴുന്നില്ല! ആരോ എന്നെ ചേർത്തുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അയാൾ! റെനി! അനങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ല. അയാൾ ഒരുപടികൂടി പിന്നിൽ കയറുന്നു. എന്റെ തടിച്ച ചന്തികൾ ആ ദൃഢമായ വയറിൽ അമരുന്നു. ഒരു കൈ എന്റെ തോളത്തു പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. മറുകൈ എന്റെ ഇടുപ്പിലും. സാരിയുടെ അതിരിൽ അൽപ്പം കൊഴുത്തുപൊങ്ങിനിൽക്കുന്ന മാംസത്തിന്റെ മടക്കിൽ ആ വിരലുകൾ ഞെരിക്കുന്നു. മീശ കവിളിൽത്തട്ടി. പുരുഷന്റെ ഗന്ധം, അതു ജിന്നിന്റെ ലഹരിപോലെ രക്തത്തിൽ കലർന്ന് സിരകളിലാകെ പടരുന്നു. മുലകൾ ഉയർന്നു താണു. ഊർമ്മിള..ആർ യൂ ഓക്കേ? ഞാൻ തലയാട്ടി. ചെവിയിൽ അയാളുടെ മീശ വീണ്ടൂം ഉരുമ്മുന്നു. മേലാകെ കോരിത്തരിച്ചു. അയാൾ ഒരു പൂവിനെയെന്നപോലെ എന്നെ താങ്ങി പടികളുടെ മുകളിലെത്തിച്ചു. ഭാഗ്യം ഇവിടെയാരുമില്ല. റഫറൻസ് സെക്ഷനിൽ രണ്ടോ മൂന്നോ മെംബർമാരുണ്ട്. അയാൾ എന്നെ ചേർത്തുപിടിച്ചിരിക്കയാണ്. വിരലുകൾ അരയിൽ തഴുകിയോ? എന്നെ എന്താണ് വിടാത്തത്? ഞാനെന്തിനാണ് ഇപ്പോഴും അയാളുടെ കരവലയത്തിൽ ഒതുങ്ങി നിൽക്കുന്നത്? എനിക്കെന്തുപറ്റി? എന്നെ വിടൂ..ഐ ആം ഓക്കെ..ഞാൻ മൃദുവായ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. അയാൾ എന്നെ വിട്ടില്ല. ഊർമ്മീ..ഞാനങ്ങനെ വിളിച്ചുകൊള്ളട്ടെ? എനിക്കെന്തുപറയണെമെന്നറിയില്ലായിരുന്നു. അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നത് എനിക്കു നൂറുവട്ടം സമ്മതം.. പക്ഷേ എന്നിലെ യാഥാസ്ഥിതികയായ സ്ര്തീയ്ക്കതിഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല.. അല്ല, ഇഷ്ടമാവാത്തതല്ല.. ഇതെവിടെച്ചെന്നവസാനിക്കും എന്ന ഭീതി. ഞാൻ തലകുലുക്കി സമ്മതം പ്രകടിപ്പിച്ചു. അയാളുടെ വിരലുകൾ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ മടക്കുകളെ വിട്ടു. അവിടെ മെല്ലെ തലോടി. എന്റെ അരയിൽ കൈവെച്ച് അടുത്ത മേശയിലേക്കു നയിച്ചു. ഞാൻ ഒരു കസേരയിൽ കുഴഞ്ഞുവീണു. അയാൾ അടുത്ത കസേരയിൽ ഇരുന്നു. യൂ ആർ എ ബിറ്റ് ഷേക്കൺ..വിശ്രമിച്ചുകൊള്ളൂ..ഞാൻ പുസ്തകങ്ങൾ എടുത്തുകൊള്ളാം. പിന്നെ നന്ദി.. ശല്യപ്പെടുത്തിയതിൽ ക്ഷമചോദിക്കുന്നു. പക്ഷേ ഞാനതോർത്ത് വിഷമിക്കുന്നേയില്ല. ഊർമ്മിയെ കണ്ടപ്പോൾ ദിവസത്തിന് അർത്ഥമുണ്ടായതുപോലെ. എന്നാൽ ഞാൻ വരട്ടെ.. അയാൾ എഴുന്നേറ്റു. എന്റെ തോളിൽ തട്ടിയിട്ട് ചുറുക്കോടെ നടന്നു നീങ്ങി. വളരെ ലളിതമായ വസ്ര്തധാരണം. ചാരനിറത്തിലുള്ള പാന്റും വെളുത്ത പരുത്തിയുടെ ഷർട്ടും. മറൂൺ ടൈ വളരെ യോജിക്കുന്നു. ഷർട്ടിന്റെ കൈകൾ ചുരുട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നത് അയാൾക്ക് ഒരനായാസമായ , വളരെ കാഷ്വലായ ഒരു ലുക്ക് നൽകുന്നു. അയാൾ പെട്ടെന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കി! ഹോ..ഞാനയാളെത്തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുന്നത് അയാൾക്കു മനസ്സിലായിരിക്കുന്നു! എന്റെ ചെവികൾ ചൂടായി. അയാൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൈ വീശി. ഞാനും വിവശയായി കൈ ഉയർത്തിക്കാണിച്ചു. അയാൾ അകന്നകന്നു പോയി. ഒരു നിമിഷം മുൻപുവരെ തിളങ്ങിനിന്നിരുന്ന ചുറ്റുപാടുകൾ ജീവനില്ലാത്ത ചാരനിറം പൂണ്ടു. ഞാൻ അന്നു നേരത്തേ വീട്ടിലെത്തി. ഒന്നും ചെയ്യാൻ തോന്നിയില്ല. അപ്പുവിനോട് ഭക്ഷണം വെളിയിൽ നിന്നും വാങ്ങുവാൻ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. ഒരു ഡ്രിങ്കുമായി വരാന്തയിൽ ചെന്നിരുന്നു. വിടർന്നു നിൽക്കുന്ന റോസാപ്പൂക്കളെ നോക്കി..കാറ്റിലാടുന്ന ഇലകൾ പോലെ എന്റെ മനസ്സും ഇളകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പത്തൊൻപതു വർഷമായി ഞാൻ അപ്പുവിന്റെ കൂടെ. ഇതുവരെ പ്രലോഭനങ്ങളുണ്ടായിട്ടില്ലെന്നല്ല, പക്ഷേ ഒരിക്കലും അതിലൊന്നും ഒരു താൽപ്പര്യവും തോന്നിയിട്ടില്ല. ഒരിക്കൽ ഒരു നിരാശാകാമുകൻ പറഞ്ഞതാണ്.. യൂ ആർ എ ഫ്രിജിഡ് ബിച്ച്.. നീയൊരു വികാരമില്ലാത്ത കൊടിച്ചിപ്പട്ടിയാണ്.. അന്നയാളോട് സഹതാപം തോന്നി. നീയൊരു കൃമിയാണ്. കിട്ടാത്തമുന്തിരി പുളിക്കും..എന്റെ നിശിതമായ പരിഹാസം കേട്ടവൻ വിളറി. പിന്നെ കണ്ടിട്ടുകൂടിയില്ല. അങ്ങിനെയുള്ള ഞാൻ, ഊർമ്മിളാ മേനോൻ, ഈ കൊച്ചുപയ്യനെ കൈകാര്യം ചെയ്യാനാവാതെ നിസ്സഹായയായി ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നു. ഓരോ നിമിഷവും അയാളെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാതിരിക്കാനേ കഴിയുന്നില്ല. എനിക്ക് ശരിക്കും എന്തു പറ്റി? ഞാനാകെ ചിന്താക്കുഴപ്പത്തിലായി. പിന്നെ ഒരാഴ്ച്ച പെട്ടെന്നു കടന്നുപോയി. റെനി ബോംബേയിലെ ഫ്ളാറ്റും പിന്നെ മറ്റെന്തൊക്കെയോ ചുമതലകളും കൈകാര്യം ചെയ്യുവാൻ അങ്ങോട്ടുപോയി. ഞാൻ ലൈബ്രറിയിലും പൂന്തോട്ടത്തിലും മുഴുകി. എന്നാലും ഉണർന്നിരിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളിലെല്ലാം ആ സ്പർശനവും, ചിരിയും, മണവും എന്നെ ചൂഴ്ന്നു. ഒരു സ്വപ്നത്തിലെന്നവണ്ണം ഞാൻ ആ ആഴ്ച്ചയിലൂടെ കടന്നുപോയി. ഒരു ദിവസം അപ്പുവിന്റെ ഫോൺ. ഊർമീ..നമുക്കൊരു ഗസ്റ്റുണ്ട്. സർപ്രൈസായിക്കോട്ടെ. എന്തെങ്കിലും വീട്ടിൽ ഉണ്ടാക്കൂ. ഹീ വാണ്ട്സ് ഹോം ഫുഡ്.. അപ്പുവിന്റെ കാര്യം. ആരാണു വരുന്നത്, അയാൾക്ക് നോൺ വെജ് ഇഷ്ടമാകുമോ? ബീഫ്, മട്ടൺ, മീൻ..എന്തുണ്ടാക്കും? ആകെ പ്രശ്നം. വെറും ഒന്നര മണിക്കൂർ മാത്രം. എങ്ങിനെയോ ചപ്പാത്തിയും, വെജിറ്റബിളും, ചോറും മീനുമുണ്ടാക്കി. ധൃതിയിൽ ഒന്നു മേൽക്കഴുകി. മോയിസ്റ്റ്ചറൈസർ കൈകളിലും കഴുത്തിലും പുരട്ടി. അൽപ്പം പെർഫ്യും കക്ഷങ്ങളിലും ഒരു പൊട്ട് ചെവികളുടെ പിറകിലും. നനുത്ത, ദേഹത്തുപറ്റിക്കിടക്കുന്ന ഇളംനീല ഷിഫോൺ സാരിയണിഞ്ഞു. ഇതുമതി. അൽപ്പം ആത്മവിശ്വാസം തോന്നി. ഐസ് പെയിലിൽ ക്യൂബുകളുണ്ടോ..പിന്നെ സോഡ..അപ്പു ഇതെല്ലാം മറക്കും. എന്തൊരാളാണ്. വരുന്ന അതിഥിക്ക് വീട്ടിലെ ഭക്ഷണം വേണമത്രേ. ഉം..നോക്കാം. കാർ പോർച്ചിൽ വന്നു നിന്നു. ഡോർബെല്ലിന്റെ സംഗീതം. ഞാൻ ചെന്നു വാതിൽ തുറന്നു. റെനി! (എന്റെ ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ ഞാനിതാശിച്ചതാണ്. നിരാശപ്പെടാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി കൂടുതൽ ചിന്തിച്ചില്ല എന്നു മാത്രം). കൈയിൽ ഒരു കുല ചുവന്ന പനിനീർ പുഷ്പങ്ങൾ. അവയുടെ സുഗന്ധം ഞങ്ങളെ വലയം ചെയ്തു. അപ്പു പിന്നിൽ ഗേറ്റടയ്ക്കുവാൻ പോയിരിക്കുന്നു. അയാൾ എന്നെ ഏതോ വികാരം തുടിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ കൊണ്ടു നോക്കി. ഹലോ ഊർമീ..ഐ മിസ്സ്ഡ് യൂ.. ഞാൻ ചിരിക്കുവാൻ മറന്നു. ആ കൈകളിൽ അമരാൻ വെമ്പി. പിന്നെ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു. നീട്ടിയ പുഷ്പങ്ങൾ കൈകളിൽ വാങ്ങി. നന്ദി..യാന്ത്രികമായി പറഞ്ഞു. വരൂ.. അയാൾ എന്റെ ചുമലിൽ ഒന്നു തൊട്ടു. യൂ ലുക്ക് ഗ്രേറ്റ്..പിന്നെ ചിരിച്ചു. ഞാനും ചിരിച്ചു. യൂ റ്റൂ..പിന്നെ സായാഹ്നത്തിന്റെ മൂഡിലേക്കു വന്നു. ഇരിക്കൂ..അയാളെ ക്ഷണിച്ചു. അപ്പു ബ്രീഫ്കേസുമായി അകത്തുവന്നു. റെനിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ടെന്നോടു പറഞ്ഞു. ഊർമ്മിയെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്താം എന്നത് റെനിയുടെ ഐഡിയയാണ്.
അതുസാരമില്ല. ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയ ഭക്ഷണം ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലും മിണ്ടാതെ കഴിച്ചിട്ടെഴുന്നേറ്റാൽ മതി..ഞാൻ പറഞ്ഞു. മിസ്സിസ് മേനോൻ എന്തുണ്ടാക്കിയാലും ഞാൻ കഴിച്ചുകൊള്ളാം. അയാൾ പറഞ്ഞു. ആവിളികേട്ടിട്ട് എനിക്കു ചിരിവന്നു. മിസ്സിസ് മേനോൻ! പാവത്തിനെ ഇതിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ചേക്കാം. പ്ലീസ് യൂ കാൻ കോൾ മി ഊർമ്മിള അല്ലെങ്കിൽ ഊർമ്മി. അയാൾ ആ കയറിൽപ്പിടിച്ചു തൂങ്ങി. എന്നെ റെനി എന്നു വിളിച്ചാൽ മതി. ഓഫീസിലും അതാണെനിക്കിഷ്ടം. ഓ ക്കേ..റെനി. ഞാൻ ചിരിച്ചു. അപ്പു ഷൂ ഊരിയിട്ട് വന്നിരുന്നു. ഞാൻ അവർക്ക് രണ്ടു വിസ്കി, ഐസും സോഡയും ചേർത്ത്, പിന്നെ കൂടെ കൊഞ്ചുവറുത്തതും വിളമ്പി. കഴിക്കുന്നില്ലേ? അപ്പുവിന്റെ ചോദ്യം. ഇപ്പോൾ വരാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്കു ചെന്നു. ഭക്ഷണം മൈക്രോവേവിൽ എടുത്തുവെച്ചു. ചൂടാക്കൽ പിന്നെയാകാം. ഒരു ജിന്നും ടോണിക്കും ഗ്ലാസ്സിലെടുത്ത് അവരുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നു. പതിവുപോലെ ഓഫീസ് കാര്യങ്ങൾ...ഇവർക്കു വേറെ പണിയൊന്നുമില്ലേ..ഞാനാലോചി
